Kredyty frankowe – jak to się zaczęło?

Kredyty frankowe tj. kredyty powiązane kursem waluty obcej w latach 2005 -2008  stanowiły w Polsce dominującą pozycję  kredytów hipotecznych udzielanych kredytobiorcom. Osobom zainteresowanym kredytem hipotecznym  Banki proponowały kredyty we frankach, przedstawiając je jako korzystniejsze od kredytów złotowych.  Oferta kredytu frankowego była przedstawiana jako kredyt bezpieczny i niezwiązany z dużymi różnicami kursowymi. Podkreślano, że zaletą kredytów powiązanych z kursem waluty obcej jest stabilność kursu CHF oraz niższe oprocentowanie.

Banki proponując kredytobiorcom kredyty w walucie obcej nie uświadamiały ich o ryzyku kursowym  związanym z udzieleniem takiego kredytu. Kredytobiorcy byli nieświadomi tego, że wysokość zadłużenia kredytu uzależniona jest od wysokości  kursu waluty obcej, którą banki ustalały jednostronnie, arbitralnie,  w oderwaniu od jakichkolwiek obiektywnych mierników wartości. Banki same sobie przyznawały prawo regulowania wysokości rat kredytu powiązanego z kursem CHF poprzez wyznaczenie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego bez jakiejkolwiek ograniczeń. Kredytobiorcy nie byli informowani, że wzrost kursu franka spowoduje automatyczny wzrost salda kredytu. Przy kredycie w walucie CHF wzrost kursu franka szwajcarskiego powoduje, że wzrasta nie tylko rata udzielonego kredytu, ale także saldo zadłużenia całego kredytu czego nie ma przy kredycie złotowym.

Stosowane przez Banki w umowie kredytowej dwóch różnych mierników wartości tj. zarówno kursu kupna dewiz (kursu po którym uruchamiany był kredyt) jak i kursu sprzedaży dewiz (kursu po którym spłacane są raty kredytu) przy czym kurs kupna jest zawsze niższy niż kurs sprzedaży generuje niezrozumiały i nieuzasadniony zysk po stronie banku. Zamieszczenie w umowach kredytu zapisów, które zezwalają bankom na przeliczenie rat przy posługiwaniu się tabelą kursową wprowadzaną i ustalaną przez bank na którą kredytobiorca nie ma żadnego wpływu jest sprzeczne z dobrymi obyczajami i rażąco narusza interes kredytobiorcy.

Kredyty frankowe – co robić?

Jeżeli w Twojej umowie kredytowej znajdują się niedozwolone postanowienia umowne, które m.in. dotyczą zapisów odnoszących się do sposobu przeliczania kursu waluty przy wypłacie kredytu oraz jego spłacie w odniesieniu do kursu franka ustalonego w tabeli banku możemy żądać:

• Unieważnienia umowy

W przypadku unieważnienia umowy kredytowej przyjmuje się, że umowa kredytowa nie została nigdy zawarta, a strony są zobowiązane zwrócić sobie wszystko to co wzajemnie świadczyły. Bank zwraca kredytobiorcy wszystkie uiszczone przez niego kwoty związane z udzielonym mu  kredytem, a kredytobiorca  zwraca kwotę jaką otrzymał od banku.

• Odfrankowania kredytu:

W przypadku odfrankowania kredytu bank zwraca kredytobiorcy kwotę nadpłaconych przez niego rat w ostatnich 10 latach.  Umowa obowiązuje w dalszym ciągu przy czym zmniejszeniu ulegają raty kredytu oraz saldo zadłużenia. Kredyt staje się kredytem złotowym oprocentowanym w oparciu o LIBOR plus marża.